De meeste mensen staan er niet bij stil wat er eigenlijk in een gewoon wasmiddel zit. Toch bevatten de meeste merken een cocktail van chemische stoffen: synthetische geurstoffen, bleekmiddelen, microplastics, fosfaten, conserveringsmiddelen en schuimmakers zoals SLS of SLES. Deze zorgen misschien voor een frisse geur en veel schuim, maar ze zijn allesbehalve vriendelijk voor mens en natuur.

Tijdens het wassen komen deze stoffen via het afvalwater in het milieu terecht, waar ze het bodemleven, de waterkwaliteit en zelfs de gezondheid van dieren beïnvloeden. Veel van deze chemicaliën breken nauwelijks af en hopen zich op in onze ecosystemen. Ook op onze huid kunnen ze irritatie of allergische reacties veroorzaken — vooral bij gevoelige huidtypes of kleine kinderen.

Toen ik me hier meer in verdiepte, schrok ik. Waarom zouden we iets dat schoon moet maken, laten bestaan uit zoveel onnatuurlijke en schadelijke ingrediënten? Dat was het moment waarop ik besloot het anders te doen.

Elke keer dat we een fles wasmiddel leegmaken of een deodorant roller weggooien, lijkt het misschien een klein gebaar. Eén fles, één dop, één verpakking. Maar al die kleine gebaren samen vormen een gigantische berg afval die onze planeet niet meer kan dragen.

In Nederland alleen al gebruiken we miljoenen plastic flessen per jaar voor schoonmaak- en verzorgingsproducten. Denk aan wasmiddel, wasverzachter, shampoo, deodorant, afwasmiddel… De meeste van die verpakkingen zijn gemaakt van nieuw plastic, en maar een klein deel wordt daadwerkelijk gerecycled. De rest belandt op de afvalberg, in verbrandingsovens of – erger nog – in de natuur.

Een groot deel van dat plastic komt uiteindelijk terecht in onze rivieren en zeeën, waar het langzaam afbreekt tot microplastics. Deze microscopisch kleine deeltjes worden inmiddels overal teruggevonden: in het water dat we drinken, in de lucht die we inademen en zelfs in ons lichaam. Dieren raken erdoor vergiftigd of verhongeren omdat ze het plastic aanzien voor voedsel. Zo werkt het probleem zich stilletjes door in de hele voedselketen – tot bij onszelf aan toe.

Wat ooit handig en hygiënisch leek, is uitgegroeid tot één van de grootste milieuproblemen van onze tijd.

Toen ik me hiervan bewust werd, besloot ik dat ik niet langer wilde bijdragen aan die berg plastic. Daarom heb ik gekozen voor glazen verpakkingen voor mijn producten – stevig, herbruikbaar en volledig recyclebaar. Voor mijn natuurlijke wasmiddel ga ik zelfs nog een stap verder: ik gebruik gerecyclede glazen yoghurtflessen als verpakking. Op die manier krijgt een bestaande fles een tweede leven, in plaats van dat er nieuw glas wordt geproduceerd.

Zo wordt duurzaamheid niet alleen iets wat ik uitdraag, maar iets wat ik elke dag doe.

Met mijn eigen natuurlijke wasmiddel wil ik laten zien dat het anders kan: geen schadelijke stoffen, geen verspilling, geen onnodig plastic. Alleen pure eenvoud, verpakt met respect voor mens en natuur.

Want écht schoon betekent niet alleen frisse was, maar ook een schone wereld.

Elke dag gebruiken miljoenen mensen deodorant — een simpele routine die frisheid en zelfvertrouwen moet geven. Maar wat de meeste mensen niet weten, is dat in veel reguliere deodorants een mix van chemische stoffen schuilt die allesbehalve fris zijn voor ons lichaam én voor de natuur.

In de meeste conventionele deodorants vind je ingrediënten zoals:

• Aluminiumzouten (zoals aluminiumchlorohydraat) – deze sluiten tijdelijk je zweetklieren af om transpiratie te verminderen. Dat klinkt handig, maar het verstoort het natuurlijke proces waarmee je lichaam afvalstoffen afvoert. Bovendien wordt het verband gelegd met huidirritaties en mogelijke gezondheidsrisico’s bij langdurig gebruik.
  
• Parabenen en conserveringsmiddelen – gebruikt om de houdbaarheid te verlengen, maar ze kunnen de natuurlijke hormoonbalans in ons lichaam beïnvloeden.
  
• Synthetische geurstoffen – die fris ruiken, maar vaak bestaan uit tientallen chemische componenten waarvan er veel slecht afbreekbaar zijn in het milieu.
  
• Alcohol en propellants (in sprays) – irriteren de huid en dragen bij aan luchtvervuiling door vluchtige stoffen.

Tijdens het gebruik komen deze chemicaliën niet alleen op je huid terecht, maar ook in het milieu via afvalwater of spuitnevel. Ze breken vaak nauwelijks af en kunnen zo terechtkomen in ons water, onze bodem en zelfs in de lucht die we inademen.

Toen ik me hiervan bewust werd, besloot ik dat het anders moest. Waarom zou iets dat ons lichaam verzorgt, gevuld moeten zijn met stoffen die het juist belasten? Zo is mijn eigen Biodorant ontstaan.

Zonnebrandcrème — we smeren het met de beste bedoelingen op. Om onze huid te beschermen, om verbranding te voorkomen, om zorg te dragen voor onszelf en onze kinderen.
Maar wat als die bescherming tegelijkertijd schade toebrengt — aan onze huid, onze gezondheid én de natuur?

Toen ik me verdiepte in de ingrediënten van gewone zonnebrand, schrok ik van wat ik ontdekte. In veel producten zitten chemische filters en synthetische stoffen die niet alleen de zonnestralen blokkeren, maar ook onze huid binnendringen en zo in ons lichaam terechtkomen. Denk aan stoffen zoals:

• Oxybenzone en octinoxate – chemische UV-filters die in verband worden gebracht met hormonale verstoringen en huidirritaties. Ze worden bovendien in zee en koraalriffen teruggevonden, waar ze schadelijk zijn voor vissen en koralen.
  
• Avobenzone, homosalate en octocrylene – stoffen die onder invloed van zonlicht kunnen oxideren en vrije radicalen vormen, wat juist huidveroudering kan versnellen.
  
• Siliconen, microplastics en synthetische geurstoffen – die nauwelijks afbreekbaar zijn en bijdragen aan plasticvervuiling in water en bodem.

Tijdens het zwemmen of douchen spoelen deze chemicaliën direct van onze huid het water in. Jaarlijks komt zo duizenden tonnen zonnebrand in zee terecht — met rampzalige gevolgen voor het zeeleven. In sommige landen, zoals Hawaï, zijn bepaalde zonnefilters zelfs verboden omdat ze bijdragen aan het afsterven van koraalriffen.

Dat besef raakte me diep. Iets dat bedoeld is om te beschermen, mag geen schade veroorzaken en met dat uitgangspunt is mijn zonnebrand ontstaan.

Jarenlang dacht ik dat de dure potjes crème in de winkel mijn huid goed deden. De glanzende verpakkingen en grote beloftes klonken veelbelovend. Maar toen ik begon te onderzoeken wat er écht in die producten zat, schrok ik. Achter die frisse geur en zachte textuur gaan vaak een reeks schadelijke stoffen en chemicaliën schuil die meer kwaad doen dan goed.

Veel commerciële gezichtscrèmes bevatten stoffen zoals:

• Parabenen – conserveermiddelen die hormoonverstorend kunnen werken.
• Sulfaten en siliconen – die de huid tijdelijk glad maken, maar op lange termijn de natuurlijke barrière aantasten.
• Synthetische geurstoffen – vaak samengesteld uit tientallen chemicaliën die allergieën en huidirritaties kunnen veroorzaken.
  
• Minerale oliën (afkomstig uit aardolie) – die de huid afsluiten in plaats van te voeden.
  
• PEG’s en microplastics – die de huid binnendringen en zelfs het milieu belasten.

Mijn huid reageerde steeds gevoeliger, en ik besefte dat het tijd was om terug te gaan naar de basis: pure, voedende ingrediënten uit de natuur, zoals je in mijn gezichtscrème terugvindt.